قانون آمادگي
قانون آمادگي به ما مي‌گويد كه براي متحقق شدن امر يادگيري، يادگيرنده بايد از نظر توان جسمي، ذهني، وضعيت عاطفي و اجتماعي به حدي از رشد لازم براي يادگيري مورد نظر رسيده باشد و هم اينكه در هنگام يادگيري از نظر جسمي، ذهني، عاطفي و اجتماعي مشكلاتي نداشته باشد. بعنوان مثال بيمار نباشد، پريشان نباشد، عصباني نباشد، مشكل كم خوابي نداشته باشد و غيره.
در غير اينصورت، امر يادگيري با مشكل مواجه مي‌گردد. زيرا هم يادگيرنده در رنج و عذاب خواهد بود و هم ياددهنده در انتقال دانش و تجربياتي كه دارد با مشكلات سختي روبرو خواهد شد. بر اساس همين قانون آمادگي است كه سطوح مختلف آموزش و يادگيري را بنا كرده‌اند. بعنوان مثال به صنوف آمادگي پيش از شروع صنف اول مكتب توجه كنيد. در اين صنوف كودكان براي ورود به صنف اول مكتب آماده مي‌‌شوند. اگر كل صنوف دوران تعليمي را يك به يك مورد بررسي قرار دهيم به اين حقيقت دست خواهيم يافت كه با سپري نمودن موفقانه يك صنف، متعلم براي ورود به صنف بالاتر آماده مي‌شود. اگر وي نتواند صنف را موفقانه به پايان برساند، حق داخل شدن به صنف بالاتر را ندارد. زيرا براي پيشبرد صنف بالاتر آماده نيست.
پس قانون آمادگي به ما مي‌گويد كه در امر يادگيري بايد از رشد لازم و وضعيت مناسب برخوردار بود. البته بايد به خاطر داشت كه هر سطح و نوع يادگيري، آمادگي خاصي را مي‌طلبد. در پايان قانون آمادگي را اينگونه فرموله مي‌كنم، قانون آمادگي عبارت است از ”موجوديت وضعيت مناسب بدني، ذهني، عاطفي و اجتماعي لازم در يادگيرنده براي نوع يادگيري مورد نظر. يما حميد
نوشتن و نويسندگي را از كجا و چگونه بايد آغاز كرد؟
آمادگي ,يادگيري ,كه ,صنف ,لازم ,اجتماعي ,قانون آمادگي ,به صنف ,عاطفي و ,صنف بالاتر ,و اجتماعي
درباره این سایت